Każdego tygodnia w piwnicy domu przy ul. Irlandzkiej rozbrzmiewa muzyka. Ulica znajduje się na szczecińskim Osowie, jednak próżno jej szukać na mapach. Tu spotykają się członkowie zespołu DAIR, od lat wykonujący muzykę celtycką w Szczecinie, ale też w Polsce i Europie.
Ul. Irlandzka to przestrzeń magiczna i niewidzialna na pierwszy rzut oka, niczym peron 9 i ¾ z książek o Harrym Potterze. Tak o swoim miejscu prób opowiadają członkowie zespołu – Małgorzata Opaluch, Grzegorz Opaluch, Jacek Marynowski, Marek Taudul i Sylwia Galiśkiewicz. W obecnym składzie grają od 5 lat, jednak sam zespół ma już prawie 20 lat.
Dair w wymarłym języku staroirlandzkim oznacza drzewo dębowe. Językami celtyckimi inspirował się J. R. R. Tolkien, tworząc język doriathian – w jego trylogii „Władca Pierścieni” słowo dair oznacza cień drzewa. Choć dziś kultura celtycka kojarzy się głównie z Irlandią, to tak naprawdę związana jest z wieloma innymi regionami Europy: Szkocją, francuską Bretonią, hiszpańską Galicją czy wyspą Man. Nic więc dziwnego, że stanowi od lat inspirację dla twórców i artystów z całej Europy.
Tworząc swój repertuar, członkowie zespołu czerpali zarówno z popularnych, tradycyjnych utworów irlandzkich, jak i pięknych pieśni wprost z bretońskiej wsi. Muzyka ta stanowi dziś podstawę dużej części m.in. irlandzkiej i brytyjskiej popkultury. Jej brzmieniem inspirowało się wiele zespołów z milionowymi publicznościami na całym świecie. Na koncertach Dair można usłyszeć utwory, które stanowią oryginalne źródło tych inspiracji. Co ciekawe, również w języku polskim, bowiem artyści zajmują się także tłumaczeniem pieśni.
– Kiedyś śpiewaliśmy więcej po angielsku, ale ostatnio staramy się wybierać utwory tłumaczone na język polski – opowiada Małgorzata Opaluch, wokalistka i multiinstrumentalistka. – To pozwala bardziej się wczuć i stworzyć lepszy kontakt z widownią. Z drugiej strony na koncertach rozdajemy kartki z zapisanymi fonetycznie słowami w języku gaelickim szkockim i zachęcamy do wspólnego śpiewania. Nie trzeba rozumieć słów – tu liczy się przede wszystkim klimat.
A jaki jest to klimat? Muzyka celtycka pasuje zarówno do tawerny, gdzie panują radosne przyśpiewki, jak i do melancholijnej, baśniowej scenerii. Ze względu na swoje wielowiekowe korzenie, potrafi przenieść nas na chwilę do świata bajek i legend. Wyjątkowości nadają jej także mało znane instrumenty. Dair grają m.in. na wywodzącym się z Azji Środkowej buzuki, bębnie o nazwie bodhrán, szkockich dudach czy bombardzie. Szczególnie ta ostatnia niepozorna piszczałka pozostaje w pamięci za sprawą swojej mocy (zgodnie z nazwą, w małych pomieszczeniach niezbędne są zatyczki do uszu). W zasadzie jedynym odstępstwem jest współczesna gitara basowa.
Zespół występował na wielu scenach w Polsce i Europie. Członkowie zespołu szczególnie chętnie pojawiają się na festiwalach muzyki celtyckiej zarówno w roli artystów, jaki i widzów. To pasja, która im się po prostu nie nudzi.
– Zajmujemy się tym, ponieważ chcemy dzielić się z ludźmi energią jaka zawarta jest w tej muzyce – tłumaczy Małgorzata Opaluch – Daje nam to dużo radości i myślę, że sprawia radość także naszym słuchaczom. Chcemy poprzez tę muzykę przekazywać pozytywne emocje, aby wszędzie była miłość, pokój i rock and roll.
Zespół Dair będzie można usłyszeć 9 września w Ogrodach Śródmieście, gdzie wystąpią wraz z zespołem tańca irlandzkiego Sedinum Celticum. Regularnie można ich usłyszeć także w szczecińskich pubach np. Irish Pub Dublin czy Taverna Cutty Sark.
