Od wielu dni słychać w przestrzeni publicznej o tym, że stan rzek i jezior w Polsce jest alarmująco niski. W niektórych miastach do mieszkańców apeluje się o zaprzestanie podlewania ogródków, bo ciśnienie wody mocno spada, a gminy zastanawiają się jak w dłuższej perspektywie czasu zabezpieczyć stały dostęp do wody pitnej. „Te problemy nie dotykają na szczęście Szczecina. Miedwie nie odczuwa naszych poborów” – zapewnia Hanna Pieczyńska ze szczecińskiego ZWiK-u.
Blisko 90 % wody dostarczanej do Szczecina pochodzi z Miedwia, które jest piątym co do wielkości jeziorem w Polsce. To właśnie z tego oddalonego o 30 km zbiornika ZWiK pobiera wodę od 50 lat. Jak to się dzieje, że nie straszna nam susza, a perspektywa bezpieczeństwa wodnego Szczecina, pomimo suszy i małych opadów, jest niezmiennie dobra?
– Do Miedwia wpadają 4 rzeki – Miedwianka, Gowienica, Ostrawica i Płonia, a wypływa tylko jedna – Płonia. Dodatkowo jej przepływ jest regulowany na jazie w Żelewie. Mimo zmieniającego się klimatu sprzyjające są dla nas także również warunki atmosferyczne – intensywność parowania i opady. Jezioro jest zatem uzupełniane w wodę, a regulacja przepływem Płoni pozwala na utrzymanie stanów jeziora na odpowiednim poziomie. Na przestrzeni lat zauważalna jest także lepsza gospodarka i oszczędność wody. Przez pierwsze lata były to pobory nawet do 90 tys. m3 na dobę, obecnie jest to ok. 45 – 50 tys. m3/d. Z danych wynika, że przez czas funkcjonowania ZPW Miedwie jezioro zostało przez nas już „wypite”, ale według oceny hydrologów w rzeczywistości „nie odczuwa” ono ujmowania wody na potrzeby Szczecina – tłumaczy Hanna Pieczyńska.
ZWiK-owska czerpnia usytuowana jest na zachodnim brzegu, 255 m od linii brzegowej, na głębokości 16-18m od lustra wody. Dwoma rurociągani o średnicy 1200 mm wpływa ona do komór pompowni przez sita mechaniczne zatrzymujące duże części stałe – muszle, ryby rośliny. Woda dalej przekazywana jest do stacji uzdatniania wody oddalonej o 2,5km od pompowni.
W Stacji Uzdatniania Wody odbywa się cały szereg różnych procedur i procesów, aby woda w naszych kranach była najwyższej jakości. To, co płynie do Szczecina nie ustępuje jakością wodom butelkowanym. Co dokładnie dzieje się nad Miedwiem? Dezynfekcja wstępna ozonem (O3), koagulacja, sedymentacja, filtracja przez złoże antracytowo-piaskowe, utlenianie pośrednie ozonem (O3), filtracja przez złoże z granulowanym węglem aktywnym, czy też dezynfekcja końcowa dwutlenkiem chloru (ClO2).
– Po tych procesach, które w naszym opisie zostały mocno uproszczone, woda jest kierowana do dwóch zbiorników ruchowych o pojemności 5 tys m3 każdy – wyjaśnia rzeczniczka prasowa ZWiK. – Ze zbiorników woda wypływa grawitacyjnie do Szczecina oddalonego o 32 km od Miedwia. Odbywa się to poprzez dwie magistrale wodociągowe – pierwszą o średnicy 1200 mm i drugą o średnicy 700 mm. Pierwszy rurociąg biegnie do zbiorników ZPW Pomorzany, skąd woda po powtórnej dezynfekcji tłoczona jest do lewobrzeżnej sieci wodociągowej miasta. Rurociąg drugi biegnie do pompowni wody w Kijewie, gdzie woda kierowana jest do zaopatrzenia prawobrzeżnej części Szczecina – dodaje.
Woda podlega ciągłej kontroli. Przy ujęciu mieści się laboratorium, w który codziennie badane są parametry fizykochemiczne i bakteriologiczne wody surowej, następnie w poszczególnych fazach produkcji, a na końcu sprawdzana jest woda czysta. Codziennie badanych jest 26 parametrów, pełna analiza miesięczna to ponad 60 analiz.
