Pod koniec lutego przeprowadzone zostało ogólnopolskie liczenie osób w kryzysie bezdomności. Podczas badania na terenie Szczecina policzono dokładnie 841 osób.
W celu określenia orientacyjnej liczby osób w kryzysie bezdomności co 2 lata przeprowadzane są ogólnopolskie badania liczby osób dotkniętych bezdomnością. Na zlecenie Ministerstwa po raz kolejny odbyło się ogólnopolskie liczenie osób w kryzysie bezdomności, które przypadło wieczorem i w nocy z 28 na 29 lutego 2024 r. Koordynatorem zadania w naszym mieście był Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Szczecinie. Zaangażowane w przeprowadzenie bania były również: Policja, Straż Miejska, Straż Ochrony Kolei, szpitale, pogotowie ratunkowe, Szczecińskie Centrum Profilaktyki Uzależnień, a także schroniska i inne placówki zapewniające opiekę osobom w kryzysie bezdomności.
– Z badanymi przeprowadzano kwestionariusz, który pozwolił określić liczbę osób w kryzysie bezdomności przebywających podczas badania na terenie miasta Szczecin oraz dostarczył danych socjodemograficznych o grupie osób dotkniętych bezdomnością – tłumaczy Maciej Homis
rzecznik prasowy miasta ds. pomocy społecznej. – Poprzednie badanie zostało przeprowadzone w roku 2019. W trakcie badania w Szczecinie przebywały wówczas 853 osoby z czego 79 % to mężczyźni (679 osób), 21 % kobiety (174 osoby) – dodaje.
W tegorocznym liczeniu na terenie naszego miasta przebywało łącznie 841 osób z czego 73 % stanowili mężczyźni (618 osób), a 27 % stanowiły kobiety (223 osoby).
– Najliczniejszą grupę stanowili mężczyźni w wieku powyżej 60 roku życia (269 osób) oraz w przedziale wiekowym 41-60 (236 osób) – to 60 % wszystkich osób w kryzysie bezdomności. Potwierdza to trend, który obserwujemy od dłuższego czasu. Osoby w kryzysie bezdomności to coraz częściej osoby starsze, wymagające wsparcia nie tylko w formie zapewnienia schronienia czy posiłku, ale także bardziej specjalistycznej choćby w formie usług opiekuńczych – informuje Maciej Homis.
Jako najczęstsze przyczyny bezdomności wskazywano eksmisję lub wymeldowanie z mieszkania, zadłużenie, bezrobocie, uzależnienia, konflikt rodzinny czy rozpad związku. W ankietach wskazywano także czas pozostawania w kryzysie bezdomności. Najwięcej osób wskazywało okres 5-10 oraz 10-20 lat. Przeszło 75 % wszystkich ankietowanych to osoby samotne.
W trakcie badania najwięcej osób przebywało w schroniskach, noclegowniach czy ogrzewalni (łącznie 331 osób). Podobna liczba osób przebywała na terenie ogrodów działkowych (312 osób), kolejną dużą grupę stanowiły osoby przebywające w miejscach niemieszkalnych tj. na ulicach, dworcach, klatkach schodowych, piwnicach, wiatach itp. (łącznie było to 127 osób).
