Do tego, że w zachodniopomorskim mieszka sporo amatorów najrozmaitszych sportów wodnych, nie trzeba przesadnie przekonywać. Znakomicie wykorzystują wodne akweny, a kajakarze nie są tutaj wyjątkiem. To właśnie z myślą o nich, ale nie tylko, przygotowaliśmy ranking pięciu najlepszych spływów kajakowych w regionie.

Już na samym początku zapewniamy, że na każdym z nich wszyscy znajdą coś odpowiedniego dla siebie – zarówno mniej i bardziej doświadczeni. Najlepsze z nich wiodą wymienionymi poniżej rzekami.

Drawa

Płynie ona przez Pojezierze Drawskie, Równinę Drawską, a także po części przez Pojezierze Wałeckie i Kotlinę Gorzowską. Drawa to jedna z najchętniej wybieranych rzek na spływy kajakowe w Polsce, przez kajakarzy rodzimych jak i zagranicznych.

Źródło Drawy znajduje się w okolicach wsi Zdroje w Drawskim Parku Krajobrazowym. Następnie płynie przez rezerwat przyrody Dolina Pięciu Jezior, Żerdno i najgłębsze jezioro w województwie zachodniopomorskim – Drawsko. Kolejnym jeziorem, przez które przepływa Drawa, jest Wilczkowo, by po jego opuszczeniu przepłynąć przez Złocieniec i Drawsko Pomorskie, a także jeziora Lubie i Wielkie Dębno. Następnie przepływa przez Poligon Drawski i wieś Prostynia, położoną w gminie Kalisz Pomorski. Kolejnym miastem, przez które przepływa Drawa, jest Drawno. Tam znajduje się siedziba Drawieńskiego Parku Narodowego, a także Punkt Informacji Turystycznej DPN. Następnie Drawa wyznacza granice między województwem lubuskim, a wielkopolskim. Swój bieg rzeka kończy nieopodal Krzyża Wielkopolskiego, wpadając do Noteci.

W górnym odcinku rzeka płynie przez liczne jeziora, meandrując wśród lasów i łąk; nurt jest tu spokojny, czasami wręcz leniwy. Po wypłynięciu z jeziora Lubie rzeka zmienia swój charakter, wypłyca się, nabiera szybkości, a wartki nurt i kamieniste dno upodobniają ją do rzek górskich. W Drawieńskim Parku Narodowym rzeka jest szeroka i głęboka, jednak nurt jest wartki, a w rzece leży mnóstwo przeszkód w postaci powalonych drzew. Brzegi rzeki przeważnie są wysokie, porośnięte drzewostanem. Na ostatnim odcinku od parku narodowego do ujścia do Noteci nurt się uspokaja, rzeka jest szeroka i nabiera charakteru typowej rzeki nizinnej.

Warto wspomnieć, że krajobrazowe walory Drawy cenił sobie nie kto inny, jak Karol Wojtyła. Późniejszy Ojciec Święty wielokrotnie wybierał tą rzekę na cel swoich spływów, co nie powinno dziwić – ogromnie cenił sobie aktywny wypoczynek. 

To właśnie jego imię nosi spływ kajakowy, który zaczyna się w Czaplinku, a kończy w Krzyżu. Jest on podzielony na dwie części: północną (Drawski Park Krajobrazowy i Pojezierze Drawskie) oraz południową (Drawieński Park Narodowy i Puszcza Drawska). Na większości odcinków szlak wygodny z miejscowymi trudnościami. W parku narodowym szlak momentami trudny o charakterze podgórskim. Na jeziorach Drawsko i Lubie boczny wiatr i fala.

Ina

Ta jedna z najbardziej malowniczych rzek województwa zachodniopomorskiego ma swoje źródło na wschód od kolonii Gronówko (ok. 2,5 km), na obszarze gminy Kalisz Pomorski, na Równinie Drawskiej. Stąd płynie w kierunku zachodnim do wsi Ciemnik, gdzie łączy się z Kanałem Iny biegnącym z jeziora Ińsko i Stubnica. Następnie płynie na południowy zachód przez jezioro Krzemień i dalej na południe do Jeziora Bytowskiego, by następnie ujść do Odry, poniżej jeziora Dąbie. 

Ina jest miejscem spływów kajakowych. Spływ można rozpocząć w Reczu. W Puszczy Goleniowskiej nieopodal Bącznika, przy drodze Stawno – Kliniska Wielkie rozpoczyna się szlak kajakowy „Meandry Iny” o długości 33,5 km, który prowadzi przez Zabród, Goleniów, Modrzewie i Bolesławice do Inoujścia, a następnie już wodami jeziora Dąbie do ośrodka żeglarskiego w Lubczynie. W powiecie goleniowskim obowiązuje od 2012 roku zakaz pływania jednostkami z napędem motorowym.

Jeśli szukamy szlaku, na którym możemy sobie pogawędzić i przede wszystkim się odprężyć, Ina będzie do tego idealna. Trasę często wybierają początkujący kajakarze. Jeśli mamy mniej czasu, na przykład organizujemy wypad na weekend, możemy zdecydować się na mniejsze odcinki na rzece, na przykład Stargard-Lubczyna.

Gwda

Jest to prawy, największy dopływ Noteci, płynący na pograniczu Pojezierza Wałeckiego i Pojezierza Krajeńskiego. Swój bieg rozpoczyna jako Bielska Struga koło wsi Białe na południowy zachód od Białego Boru, a w miejscowości Ujście uchodzi do Noteci. 

Spływy kajakowe Gwdą można rozpoczynać już nad Jeziorem Studnica, gdzie kajaki można zwodować przy stanicy harcerskiej w Drężnie.

Szlak Gwdy pełny jest niespodzianek i uroku. Ci, którzy potrafią cieszyć się cudami przyrody będą zachwyceni. Podczas spływów kajakowych Gwdą, spotkać się możemy z ogromną różnorodnością krajobrazu i przyrody – pola i łąki równiny sandrowej, bór sosnowy z piętrzącymi się nad wodą zalesionymi wzgórzami, często fantazyjne kształty linii brzegowej, skarpy, liczne odnogi rzeczne. Strefa lasów towarzysząca rzece nazywana jest Puszczą nad Gwdą. Żyje tu dorodna zwierzyna, m.in. dziki, sarny i jelenie. Występują również głuszce, żurawie i czaple, a z ryb rzadkie głowacice, pstrągi i lipienie. Są też, zaznaczające swoją obecność powalonymi drzewami, bobry.

Na szlaku Gwdy znajdziemy zarówno odcinki z szybkim nurtem, jak i rozlewiska, czy duże i małe jeziora. Największe na szlaku – długie na 7 km i niezbyt głębokie jezioro Wielimie – może stanowić dla kajakarzy sporą przeszkodę, zwłaszcza przy wiejących wiatrach, które tworzą na akwenie wysoką falę, mogącą bez trudu powywracać kajaki i w takich przypadkach należy płynąć jak najbliżej brzegu. Prawdziwą przygodą natomiast jest pokonywanie długich i licznych bystrzy między Płytnicą, a Krępskiem, szczególnie przy wysokich poziomach wód.

Płynąc kajakiem Gwdą napotykamy na ziemne zapory małych elektrowni wodnych i zbiorników retencyjnych. Czynią one ten malowniczy i atrakcyjny szlak nieco uciążliwym, gdyż stojąca przed zaporami woda zmusza do większego wysiłku, po którym trzeba jeszcze przenieść kajaki, jednak piękno rzeki wynagradza trudy. Na całej długości rzeki jest 14 stałych przenosek, co daje średnio jedną przenoskę co 10 km. 

Nie tylko miłośników historii oraz militariów zainteresuje przebiegający wzdłuż rzeki system umocnień Wału Pomorskiego – niemiecka linia obrony podczas II Wojny Światowej.Środkowy odcinek pradoliny posiekany jest dopływami, które również są atrakcyjnymi szlakami kajakowymi. Należą do nich: Czernica z Białą, Szczyra, Debrzynka, Płytnica, Rurzyca, Piława z Dobrzycą i Głomia.

Korytnica

Rzeka Korytnica jest drugim, co do wielkości lewobrzeżnym dopływem Drawy o długości szlaku kajakowego 37 km i całkowitej długości 43 kilometrów. Rzeka swoje źródła ma w okolicach miejscowości Mirosławiec. W środkowej części przepływa przez duże jezioro Nowa Korytnica, a uchodzi do Drawy przy polu biwakowym Bogdanka. Rzeka, pod nazwą „Kortenicz Wlit”, bądź „Kortenic Wlit”, wzmiankowana była już w dokumencie z 1314 roku.

Płynąc Korytnicą możemy przez dwa dni obserwować jej niezwykły i bardzo malowniczy charakter. Po drodze będziemy mijali łąki, rozlewiska, jezioro, oraz różnego rodzaju bory sosnowe i bukowe. Na puszczańskim odcinku do samego brzegu dochodzą sosnowe bory, niestety w wielu miejscach wycięte zrębami zupełnymi.

Najpiękniejsze starodrzewia i rozległe łąki nad rzeką występują na południe od Nowej Korytnicy tworząc uroczysko Sołtysi Most.

Na trasie przy osadzie Sówka zlokalizowany jest bar „Kajak Marina”. Znajduje się on 100 m poniżej zapory hydrotechnicznej po prawej stronie. Możemy tam spokojnie zacumować kajak i zjeść ciepły posiłek (na. smażoną rybę) lub napić się zimnego piwa z kija. 

Bogactwo gatunków roślinnych oraz ryb jest niezwykle bogate. Płynąc w słoneczny dzień nie raz zostaniemy zaskoczeni dziesiątkami sporych rozmiarów ryb przepływających pod naszym kajakiem. W rzece licznie występują takie gatunki jak pstrągi i lipienie, choć w dużej przewadze są płocie, jelce, kiełbie i strzeble. Dodatkowo wpatrując się w niebo nad naszymi głowami możemy czasem zaobserwować różne gatunki ptaków. Przy odrobinie szczęścia nad Korytnicą możemy spotkać krążącego orła bielika. Natomiast na rozlewiskach (ale nie tylko) licznie występujące kaczki krzyżówki, gągoły w szczególności przy osadzie leśnej Jaźwiny. Wzdłuż całej trasy, tak samo jak nad Drawą, można zaobserwować srebrzące się na niebiesko zwinne zimorodki. Z większych ptaków możemy także napotkać łabędzie krzykliwe, które jakoś będziemy musieli ominąć. 

Ostatnie metry Korytnicy na odcinku ok. 180 m (od dużego mostu drogowego na drodze Drawno – Głusko aż do ujścia do Drawy) znajduje się już w zarządzie Drawieńskiego Parku Narodowego. Dopływając do końca po prawej stronie mamy pole biwakowe Bogdanka i pomosty, którymi możemy wyjść na brzeg.

Korytnica dostępna jest jako szlak kajakowy, który daje wiele zadowolenia i może być uzupełnieniem wielu innych spływów. Etap spływu od km 38,0 do km 17,0 możliwy jest do przepłynięcia w jeden dzień. Spływ Korytnicą zachęca do spokojnego napawania się pięknem nieskażonej cywilizacją natury.

Międzyodrze

Okazuje się, że nie trzeba jechać szczególnie daleko od Szczecina, aby doświadczyć na własnej skórze niesamowitych wrażeń ze spływu. Ten obszar położony w Dolinie Dolnej Odry pomiędzy Odrą Zachodnią i Regalicą obejmuje niezliczone wyspy położone pomiędzy samą rzeką a jeziorem Dąbie. Ponadto często zalicza się do niego obszary o podobnym charakterze położone na wschód od Regalicy, lub na zachód od Odry (np. Klucki Ostrów, Kurowskie Łęgi), mimo że nie znajdują się „między Odrami”.  

Największe wyspy Międzyodrza to: Dębina, Czarnołęka, Radolin, Mewia Wyspa, Gryfia, Ostrów Grabowski, Łasztownia, Kępa Parnicka, Ostrów Mieleński, Wielka Kępa, Mieleńska Łąka, Wyspa Pucka, Zaleskie Łęgi, Siedlińska Kępa oraz Klucki Ostrów, Sadlińskie Łąki i Czapli Ostrów. Dwie ostatnie leżą pomiędzy Regalicą a jeziorem Dąbie Małe. Poza granicami Szczecina znajdują się Kurowskie Łęgi, Ustowskie Mokradła, Stare Pło, Wielki Ostrów, Wielkie Bagno Kurowskie i Krzaczasta. 

Najważniejsze cieki to Parnica (obecnie kanał), Duńczyca, Kanał Leśny (Kanał Odyńca), Skośnica, Obnica, Święta i Żeglica (Kanał Żeglarski). 

Międzyodrze oferuje wiele urokliwych widoków. Park Krajobrazowy, Dolina Dolnej Odry, labirynt kanałów i wdzierająca się do nich natura to okoliczności, w których można przeżyć prawdziwą kajakową przygodę. Warto pamiętać jednak o tym, że nie można rozstawić obozowiska na terenie parku, więc zadbajmy o dokładne zaplanowanie i dobrze przemyślmy trasę.